دانستنی ها - رهِــِـِگـِـِـِـِـِـِـِـِذرغـِـِـِـِِـِـِریـِـِـِـِـِـِـِِـِـِبـ

»» درمان موخوره

امروزه یکی از مراجعات مکرر خانم‌ها و در مواردی آقایان به کلینیک پوست اظهار شکایت از چند شاخه شدن انتهای موها (موخوره) است که اتفاقا آنها موخوره را دلیلی مهم در عدم رشد موهای خود می‌دانند. اما قبل از این‌که دلایل چند شاخه شدن مو و درمان آن را بدانیم لازم است ساقه مو را بشناسیم. هر تار یا رشته مو به نام ساقه یا شفت مو شناخته می‌شود.

اگرچه هر تارمو از سلول‌های مرده تشکیل شده و فاقد حیات است، اما در سطح خود لایه بسیار ظریف محافظت‌کننده‌ای از رطوبت و چربی دارد که از یک‌سو آن را در مقابل عوامل فیزیکی و شیمیایی محیط یا صدمات وارده محافظت می‌کند و از طرفی دیگر موجب لطافت و انعطاف آن می‌شود.

این رطوبت و چربی معمولا از غدد چربی موجود در پوست سر به نام غدد سباسه تامین می‌شود.

بنابراین میزان این ماده محافظت کننده در بخش انتهایی مو کمتر از بخش ابتدایی آن خواهد بود و یا به عبارتی موهای بلند، خشک، تحت فشار و کشش بیشتر در معرض آسیب چند شاخه شدن هستند.

عوامل خشکی موها

خشکی موها ناشی از عواملی نظیر سشوار و اتو کشیدن موها یا خشک کردن آن با حرارت بخاری، شانه کردن موها با برس فلزی است که با ایجاد جریان الکتریسیته موجب صدمات فیزیکی به موها می‌شود، برای درک این موضوع کافی است به هنگام تاریکی شب در مقابل آینه موهای خشک خود را شانه کنید تا شاهد جرقه‌های الکتریسیته از برخورد برس فلزی به موهای خود باشید.

تل، سنجاق سر و گیره‌های فلزی، رنگ مو و مواد شیمیایی پاک‌کننده رنگ مو، گرما و سرمای شدید و نور مداوم خورشید (کوهنوردان، کارگران کارخانه و نانوایی)، شستشوی مو با صابون یا مواد بسیار خشک کننده، کشش زیاد و مستمر موها نیز در بروز بیماری موخوره تاثیر دارد.

راه‌های درمان

بعد از استحمام اجازه دهید موها بدون وسایل گرمایی به مرور زمان یا با حوله خشک شوند و از شانه کردن موها در حالی که کاملا خیس است، خودداری کنید، زیرا شانه کردن موهای خیس مانند نوشتن با خودکار بر کاغذ خیسی است که آن را پاره می‌کند، با شانه‌های دنده چوبی موها را شانه کنید، از شانه کردن مستمر و مداوم و با فشار و کشش موها در ساعات بیکاری خودداری کنید، آب داغ و شانه کردن موها در حمام موجب آسیب جدی به موهاست، بهتر است در هنگام شانه کردن موهایتان کمی ‌نرم و مرطوب باشند.

همان‌گونه که پوست صورت ما نیازمند ضدآفتاب در مقابل نور خورشید است موهای ما هم نیازمند پوشش مناسب در مقابل نور شدید خورشید یا گرما و سرمای زیاد است.

مصرف مایعات فراوان و آبمیوه را که موجب تامین رطوبت پوست سر است فراموش نکنید.

موهای چند شاخه را از قاعده محل چند شاخه شدن قیچی کنید یا بچینید. اگر موها بسیار خشک است (بخصوص انتهای موها) را با روغن مخصوص مو بادام، زیتون یا لعاب کتیرا مرطوب و نرم کنید.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » ادمیــن ( سه شنبه 89/9/30 :: ساعت 10:11 عصر )

»» با پوست و مویتان ?? کار نکنید

اگر به اطراف تان نگاه کنید، احتمالا بسیاری از دوستان و آشنایانتان را می بینید که عادت های غلطی دارند که به پوست و مویشان آسیب می رساند؛ مثل کندن جوش ها، مصرف کِرِم های کورتونی و یا باروهای غلطی مثل بستن نخ دور زگیل و ... این نوشته به مهم ترین عادت های پوستی ـ مویی مضر اما رایج مردم می پردازد...

? عادت اول:
کندن جوش های جوانی و فشار آوردن روی آنها جوش جوانی یا آکنه، بیماری غدد پیلوسباسه است که به صورت دانه های سیاه رنگ، قرمز، چرکی و کیستی می تواند در سنین جوانی ظاهر شود که با افزایش میزان ترشح چربی پوست همراه است. کندن و فشار دادن جوش ها نه تنها تاثیری در روند بهبود ندارد که به علت زخمی شدن پوست، آثار آن به صورت جوشگاه یا لک تیره باقی می ماند که درمان آن بسیار مشکل تر از درمان خود جوش ها است.

? عادت دوم:
مصرف پمادهای کورتون دار بدون تجویز پزشک ترکیب های کورتیکوستروییدی که به کورتون شهرت دارند، داروی بسیار موثر و نجات دهنده ای در بعضی بیماری های التهابی پوست است ولی مانند شمشیر دولبه، اگر بدون تجویز پزشک مصرف شوند، خطر ها و عوارض جانبی بسیاری دارند که بعد از قطع مصرف هم بعضی از این عوارض تا سال ها پابرجا می مانند.

وقتی بیمار ترکیب موضعی کورتون دار را با تجویز پزشک برای مدت محدودی مصرف می کند به دلیل آثار فوری و مثبت آن در بیماری های التهابی پوست، حتی بعد از عود بیماری و بدون تجویز پزشک در مورد اجازه ادامه مصرف، آن را بدون نسخه از داروخانه تهیه می کند و بعد از مدتی آنقدر به مصرف آن عادت می کند که به طوری که بعد از قطع آن بلافاصله علایم شدید پوستی تظاهر می کند بنابراین به مصرف دایمی آن ادامه می دهد و دچار ضایعه های پوستی نازک، حساسیت، قرمزی پایدار حتی ضایعه های داخلی مانند پوکی استخوان، فشار خون بالا، ورم دستگاه گوارشی، اختلال های هورمونی و... می شود.

? عادت سوم:
کندن موها تریکوتیلومانی یا عادت به کندن موها یک میل اجباری از بیما ری های جسمی ـ روانی است. فرد بدون آنکه متوجه باشد، میل و عادت به کندن موهای در دسترس دارد؛ مانند موهای جلوی سر، سبیل، ابرو و... اوایل ممکن است موها بعد از کندن دوباره رشد کنند ولی مواردی به علت خون ریزی میکروسکوپی در فولیکول مو و فیبروز آن باعث عدم رشد دایمی مو می شود که درمان باید توسط پزشک متخصص پوست و روان پزشک به صورت همزمان انجام شود.

? عادت چهارم:
حمام آفتاب برای برنزه کردن پوست اشعه آفتاب حاوی اشعه ماورای بنفش آ و ب است. اشعه ب در طبقه های سطحی پوست اثر می کند و به قسمت های زیرین پوست نفوذ نمی کند و باعث قرمزی و سوختگی پوست می شود. اشعه آ به قسمت های زیرین نفوذ می کند و با تحریک سلول های ملانوسیت باعث افزایش ترشح ملانین و تیرگی پوست می شود. همچنین اشعه آ به دلیل تخریب دی.ان.آ سلول ها در پیری زودرس پوست، سرطان های پوستی و واکنش های آلرژیک به داروها مشارکت می کند. جوانانی که عادت به گرفتن حمام آفتاب یا استفاده از دستگاه های سولاریوم (آفتاب مصنوعی) دارند برنزه شدن موقت پوست را به سرطان های پوستی و پیری زودرس پوست چهره شان ترجیح می دهند.

? عادت پنجم:
جویدن ناخن ها عادت به جویدن ناخن ها مانند تریکوتیلومانی عادت مضری است به صورت میل اجباری به جویدن ناخن ها که و جزو بیماری های جسمی ـ روانی طبقه بندی می شود. جویدن ناخن اغلب در دوران کودکی و اوایل جوانی دیده می شود و این افراد با اینکه از قبح این کار مطلع اند ولی میل اجباری به جویدن ناخن ها خصوصا در مواقع استرس های عصبی دارند. علاوه بر نازیبایی ناخن های جویده شده به دلیل رطوبت مداوم در این ناخن ها، میکروب ها از قبیل قارچ های پوستی و باکتری ها رشد کرده و گاهی باعث تخریب تمام جسم ناخن می شوند که اگر به موقع درمان نشود، امکان تخریب دایمی ناخن ها و در نیامدن و عدم رشد ناخن ها وجود دارد.

? عادت ششم:
کندن یا بستن نخ دور زگیل های پوستی زگیل های پوستی یک بیماری ویروسی است که بدون هیچ گونه درمانی در افرادی که سیستم ایمنی نرمال دارند خودبه خود بعد از مدتی بهبود می یابد هر چند درما ن های متعدد مانند فریز کردن، سوزاندن با کوتر یا لیزر و در مواردی جراحی وجود دارد اما بعضی از افراد از بستن نخ دور زگیل استفاده می کنند که این باعث التهاب و عفونت زگیل می شود که گاهی باعث زخم و ایجاد جوشگاه بدشکل می شود.

? عادت هفتم:
شانه کردن یا برس کشیدن مداوم موها یک فولیکول مو در ناحیه ریشه حاوی عروق خونی، اعصاب و سلول های رشد یابنده است که مدام رشد کرده و باعث رشد طولی می شود. ساقه مو به دلیل فقدان اعصاب بدون درد است بنابراین بعضی افراد به صورت مداوم و مکرر موها را شانه یا برس کرده و باعث صدمه به ساقه موها می شوند. در استمرار دایمی شانه کردن و برس کردن، موها به تدریج طراوت خود را از دست داده، شکننده شده و از نوک دو شاخه می شوند (موخوره)، این عادت مضر در جوانان شایع تر است.

? عادت هشتم:
بستن موهای سر بعضی از بانوان با بستن محکم موهای جلوسر به سمت عقب، تمایل دارند کناره های ابروها به بالا کشیده شود و چهره بازتری داشته باشند. بستن محکم و تحت فشار موها در طولانی مدت باعث فشار بر عروق سطحی پوست سر شده بنابراین جریان خون که برای رشد پوست و موها و همچنین سلامت پوست و مو ضروری است کاهش می یابد و چون موها به کاهش جریان خون حسا س تر از پوست هستند بعد از مدتی، موهای جلوسر که تحت فشار هستند کاهش یافته و باعث کم پشتی موهای جلو سر می شود.

? عادت نهم:
دست زیرچانه زدن موقع نشستن یا نشستن روی زانوها و قوزک پا بعضی از افراد، خصوصا کودکان و نوجوانان موقع نشستن های طولانی مثلا در کلاس های درسی، عادت کرد ه اند دست ها را به زیر چانه گذاشته و آرنج ها را روی میز نگه دارند یا بعضی افراد علاقه به نشستن روی زمین دارند؛ به طوری که زانوها یا قوزک خارجی پاها به طور دایم در تماس و تحت فشار روی زمین است. پوست انسان در مواردی که تحت فشار دایم باشد، به تدریج تیره شده و دچار کلفتی پوست یا پینه می شود؛ خصوصا در افراد سفیدپوست این تیرگی واضح تر است.

? عادت دهم:
انقباض های دایمی عضلات صورت بعضی افراد، خصوصا در کشورهای شرقی، عادت کرده اند موقع صحبت کردن یا در استرس ها، عضلات صورتشان را در جهت های مختلف منقبض کنند. اوایل بعد از آرامش، حالت عضلات چهره به وضعیت طبیعی بازمی گردد ولی در استمرار برای سال ها، به تدریج این عضلات شکسته می شود به طوری که موقع استراحت هم این شکستگی های عضلانی به صورت چین و چروک عمیق دایمی دیده می شود.

شایع ترین چین و چروک های عضلانی صورت، چین اخم بین دو ابرو، چین پیشانی به صورت خطوط افقی در پیشانی، چین دور چشم ها و چین و چروک عضلات لب بالایی است که چنانچه در مراحل اولیه شکستگی های عضلانی تحت درمان با آمپول بوتاکس قرار گیرند، می توان از این پدیده نازیبا جلوگیری کرد.

? عادت یازدهم:
شست وشوی مداوم دست ها اسیدیته یا پ.هاش طبیعی پوست، اسیدی است. بعد از هر بار شستن دست ها با مواد شوینده که پ.هاش قلیایی قوی دارند پ.هاش پوست از اسیدی به قلیایی گرایش پیدا می کند و حداقل سه ساعت وقت لازم است که به پ.هاش طبیعی اسیدی قبلی بازگردد. از طرفی شوینده ها به همان میزان که ظروف و لباس ها را چربی زدایی می کنند چربی طبیعی پوست را کاهش می دهند.

چنانچه تماس پوست دست با پاک کننده ها، مانند صابون، پودر و مایع به فاصله ای کمتر از سه ساعت باشد، باعث می شود به تدریج پوست دست ها خشک، قرمز، ترک خورده و حساس شود. افرادی هستند که کارهای شست وشوی منزل را با دستکش انجام می دهند ولی روزانه مکرر دست ها را با صابون یا مایع شوینده می شویند خصوصا در افرادی که وسواسی هستند این مشکل بیشتر دیده می شود بنابراین باید سعی کنید از صابون یا مایع دست شویی فقط موقع غذا خوردن، بعد از توالت یا آلودگی واضح استفاده کنید.

مواقع دیگر شست وشوی دست ها با آب خالی کافی است و هر بار هم که دست ها اجبارا با شوینده تماس پیدا کرد، باید مقداری گلیسیرین با چند قطره آبلیمو بعد از خشک کردن به دست ها مالیده شود.

? عادت دوازدهم:
شامپو کردن موهای سر به دفعات زیاد خداوند برای محافظت و طراوت موهای سر ترشح چربی از پوست سر را قرار داده است ولی از آنجا که چربی ها محیط مناسب رشد میکروب ها هستند بنابراین باید بسته به میزان چربی مترشحه سر را با شامپوی مناسب شست. بعضی افراد عادت کرده اند در هر حمام چند دست شامپو بزنند تا کاملا چربی سطح پوست سر از بین برود. این گونه افراد بعد از چند ساعت متوجه می شوند که چربی سر به مقدار زیادی بازگشته است.

طبق فیزیولوژی پوست سر، هرگاه پوست سر کاملا بدون چربی شود از طریق مرکز کنترل کننده ترشح چربی در مغز فرمان داده می شود تا برای محافظت موها چربی ترشح شود بنابراین این گونه افراد باید بدانند که چنانچه مختصری چربی سر بعد از حمام وجود داشته باشد مانع فرمان مغز به ترشح چربی می شود و موهای سر دیرتر چرب می شود.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » ادمیــن ( سه شنبه 89/9/30 :: ساعت 10:0 عصر )

»» همه چیز در باره روکش دندان

دندان ها در طول گذر زمان ممکن است در اثر پوسیدگی یا ضربه تخریب شوند. درصورتیکه این تخریب حجم کمی از دندان را شامل شود، نسج تخریب‌شده دندان توسط مواد ترمیمی جایگزین می شود. اما درصورتیکه دندان مقدار زیادی از نسج خود را از دست داده باشد ممکن است ساختار باقی مانده دندان نیازمند حمایت باشد.

در چنین حالتی دندانپزشک راهکاری جز ترمیم دندان را به شما پیشنهاد می کند و آن استفاده از پروتز دندانی است.هرگونه عضو مصنوعی که در بدن قرار گیرد پروتز نامیده می شود و نوع خاصی از پروتز که در دهان قرار می‌گیرد را پروتز دندانی می‌گویند. پروتزهای دندانی انواع مختلفی دارند. برخی از آنها در دهان ثابت هستند و برخی دیگر قابلیت خروج از دهان را دارند که اصطلاحا به آنها پروتز متحرک می‌گویند.

پروتزهای ثابت که در اصطلاح عامه به آن روکش یا قاب می‌گویند، علاوه بر تامین استحکام برای ساختار از دست رفته دندان، زیبایی یک دندان سالم را نیز تامین می کند و حتی در صورتی که مراحل ساخت آن با دقت انجام شود ممکن است با دندان های طبیعی فرد قابل تفکیک نباشد.دندان های دچار شکستگی‌های مادرزادی مثل دندان های میخی‌شکل یا دندان هایی که اندازه‌های کوچک‌تر یا نامتناسب با دندان های دیگر دارند و نیز بدرنگی‌های دندان ها، موارد دیگری هستند که به کمک روکش قابل اصلاح می‌باشند.

قابی که دندان ها را دربر می‌گیرد
روکش‌ها از جنس های مختلفی ساخته می شوند. ماده‌ای که روکش یا هر گونه پروتز دندانی از آن ساخته می شود باید با خصوصیات و شرایط دهان سازگاری داشته باشد مثلا به راحتی زنگ نزند و مواد سمی برای بدن در آن به‌کار نرفته باشد. طلا یکی از سازگارترین مواد با بدن انسان است و انتخاب خیلی مناسبی برای ساخت روکش‌های دندانی محسوب می شود.

طلا خصوصیات تطابق‌پذیری خیلی خوبی در هنگام ذوب و ساخت روکش دارد بنابراین یک تکنسین دندانپزشکی خواهد توانست به کمک طلا روکش بسیار دقیق و کاملی را در لابراتوار تهیه کند. علاوه بر این، لایه نازکی از طلا، استحکام خوبی خواهد داشت بنابراین برای ساخت روکشی از جنس طلا برای دندان ها لازم نیست مقدار زیادی از نسج دندان تراشیده‌شده و فضا برای قرارگیری روکش ایجاد شود.

اما امروزه با افزایش نرخ طلا در بازارهای جهانی، روکش‌های طلا با هزینه بسیار سنگین ساخته می شوند و گرانقیمت هستند. از طرفی بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند در عوض به‌رخ کشیدن دندان های طلایی، دندانی داشته باشند که کاملا طبیعی به چشم بیاید و از دیگر دندان های فرد قابل تفکیک نباشد. بنابراین استفاده از طلا در ساخت روکش‌های دندانی، کم‌کم جای خودش را به موادی از جنس چینی و پرسلن و فلزهای ارزانقیمت‌تر داده است.

روکش‌ها می توانند از جنس فلز (طلا، نیکل، کروم)، سرامیک و یا ترکیبی از فلز و سرامیک (چینی) باشند. روکش‌های تمام فلز خصوصیات فیزیکی و قدرت بیشتری دارند اما از دیدگاه زیبایی روکش‌های چینی مناسب‌ترند. اگر روکش‌ها مناسب و بر اساس اصول علمی ساخته شوند، می توانند عمری طولانی را برای خود و دندان روکش‌شده تضمین کنند.

سیر تا پیاز ساخت روکش
برای ساخت روکش دندان جزئیات بسیاری باید توسط دندانپزشک بررسی شود. موقعیت دندان در فک، وجود فضای کافی در فک مقابل، وضعیت سلامت لثه، میزان نسج باقی مانده از دندان، طول مناسب ریشه دندان، عدم وجود ضایعه یا کیست در اطراف ریشه دندان از جمله مواردی است که هنگام اقدام به ساخت روکش دندان باید مدنظر قرار گیرند. در صورتی‌که یک دندان از نظر تمامی این موارد مورد تایید باشد مراحل ساخت روکش دندان آغاز می شود.

دندانپزشک در ابتدا با بررسی وضعیت ریشه دندان، در صورت نیاز، اقدام به درمان ریشه (عصب‌کشی) دندان می کند.

درصورتی‌که میزان نسج تخریب شده از تاج زیاد باشد و پوسیدگی تاج دندان را تا نزدیک لثه و حتی زیر آن تخریب کرده باشد، دندان مورد جراحی لثه قرار می‌گیرد. طی این درمان (که به اندازه نامش پیچیده و دلهره‌آور نیست) مقداری در نسج لثه و استخوان اطراف دندان حذف می شود تا حجم کافی از تاج دندان برای گذاشتن روکش در دسترس باشد.

دندانپزشک در ادامه تمام پوسیدگی‌های دندان را برمی‌دارد، سپس دندان را به کمک یک ماده ترمیم‌کننده مناسب مثل آمالگام یا کامپوزیت به‌صورت کامل ترمیم می کند تا آماده تراش و قالب‌گیری شود.

اغلب دندان هایی که به علت پوسیدگی‌های وسیع نیاز به درمان ریشه دندان پیدا می کنند، پس از درمان ریشه و برداشت پوسیدگی‌ها، نسج زیادی از دست می‌دهند و این‌گونه دندان ها نیازمند نوعی حمایت داخل ریشه‌ای هستند که به آن پست (پست)‌ گفته می شود. پست میله‌ای از جنس فلز است که داخل کانال دندان قرار می‌گیرد و باعث گیر روکش به دندان می شود. در قسمت بالای میله هم قسمتی شبیه تاج بازسازی می شود که به کلاهک (کره)‌ معروف است.

این دو قسمت به دندان چسبانده می شود و سپس مراحل بعدی ساخت روکش مانند دندان عادی ادامه پیدا می کند. فرم خاصی از تراش برای دندانی که قرار است زیر روکش برود لازم است. برای قرار گرفتن دندانی که زیر روکش می رود لازم است دندان در اطراف و سطح جونده به فرمی تراش بخورد و از نسج‌دندانی آن حذف شود که فضای کافی برای قرارگیری روی دندان ایجاد شود.

بعد از آنکه تراش دندان کامل شد، از ناحیه دندان تراش خورده و همچنین فک مقابل آن قالب‌گیری می شود و قالب تهیه شده برای ساخت روکش به لابراتوار دندانپزشکی (محلی که دندان های ساختنی در آنجا تهیه می شوند) ارسال می شود تا روکش موردنظر ساخته شود.

روی دندان تراش خورده معمولا روکش موقتی قرار می‌گیرد. در جلسه ملاقات بعدی، پایه فلزی روکش ساخته شده روی دندان موردنظر امتحان می شود.

در این جلسه باید مسائلی مثل تطابق کامل روکش با دندان و وضعیت آن نسبت به لثه بررسی شود و رنگ روکش انتخاب شود و بیمار برای جلسه بعدی فراخوانده ‌شود. در این جلسه روکش ساخته شده‌ای که روی آن لایه چینی (پرسلن) هم قرار گرفته روی دندان امتحان می شود و رنگ آن بررسی می شود. در مورد رنگ روکش ساخته شده از بیمار هم نظرخواهی می شود و اگر مورد رضایت بود، روکش روی دندان چسبانده می شود.

بریج، پلی به ‌سمت با دندان شدن
اگر دندان یا دندان هایی از دهان ما کشیده شود و دوست داشته باشیم که آنها را به نوعی جایگزین کنیم، بریج یکی از راه‌حل‌های جایگزینی دندان های از دست رفته است. برای قرار دادن بریج باید دندان های دو طرف منطقه بی‌دندان، به همان شکلی که برای قرار دادن روکش ذکر شد، تراش بخورند (حتی اگر این دندان ها سالم باشند) و سپس چند روکش به هم پیوسته به شکل یک پل از یک سمت ناحیه بی‌دندان تا سمت دیگر دندان ها را به هم وصل کنند و ناحیه بی‌دندان هم به کمک روکش‌های میانی پر شود.

بعد از دریافت روکش
اگر به تازگی روکشی دریافت کردید و احساس کردید برای دندان شما بلند است، حتما به دندانپزشک مراجعه کنید تا آن را اصلاح کند در غیر این صورت به مفصل فکی شما فشار وارد خواهد شد. روکش‌هایی که از دو لایه فلز و چینی ساخته شده باشند (لایه زیرین از فلز و پوشش رویی از چینی) ممکن است در کنار لثه حلقه سیاه رنگی ایجاد کنند که به‌علت لایه فلزی زیر روکش است و این امری طبیعی است.

روکش دندان نه تنها به عنوان محافظی برای دندان از پوسیدگی یا بیماری‌های لثه عمل نمی کند، بلکه یک دندان روکش شده نیاز به بهداشت و مراقبت منظم و خاص دارد. اگر احساس کردید روکش دندان شما لق شده است، ممکن است نیاز به معاینه دندانپزشک و درمان داشته باشد. در این صورت حتما برای اصلاح وضعیت روکش خود به دندانپزشک مراجعه کنید تا از تخریب دندان زیر روکش خود پیشگیری کنید.

انتخابی نه برای همیشه
استفاده از پروتز ثابت (روکش یا بریج) انتخاب اول برای جایگزینی دندان های پوسیده و از دست‌رفته در تمامی بیماران نیست. دندانپزشک گاه مجبور است بسته به شرایط دهان و دندان بیمار، برای جایگزینی دندان ها از پروتز متحرک یا ایمپلنت استفاده کند. از پروتز ثابت تنها در مواردی می توان استفاده کرد که قسمتی از تاج دندان یا تمام آن از بین رفته باشد اما ریشه دندان‌ سالم باشد یا به وسیله عصب‌کشی ریشه‌ دندان سالم شده باشد و در واقع پزشک تشخیص دهد که ریشه دندان تحمل روکش را دارد.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » ادمیــن ( سه شنبه 89/9/30 :: ساعت 9:57 عصر )

»» شکلات خوارها بخوانند

حقایق شکلاتی!

کمتر کسی پیدا می‌شود که از شکلات متنفر باشد؛ خوراکی پرطرفداری که انواع و اقسام زیادی دارد و این روزها وارد هر فروشگاه مواد غذایی که می‌‌شویم، قفسه‌های رنگارنگی مملو از شکلات می‌بینیم که ناخودآگاه، توجهمان را جلب می‌‌کند. اما یک سوال تغذیه‌ای مهم در این میان، بی‌پاسخ مانده است: در میان شکلات‌ها بهترین‌ها کدامند و بدترین‌ها کدام؟

1. شکلات تلخ

این روزها وقتی صحبت از بهترین شکلات می‌شود، حرف اول را شکلات تلخ می‌زند که از خلوص بیشتری برخوردار است و خواص بسیاری را به آن نسبت می‌دهند؛ از کاهش فشارخون و کنترل دیابت گرفته تا کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی.

2. شکلات سفید

این شکلات که کاملا سفیدرنگ است، از کره کاکائو گرفته شده و کالری بالایی دارد. پس بهتر است هنگام خرید شکلات، جزو آخرین گزینه‌های انتخابی‌تان باشد؛ به خصوص اگر در حال کاهش وزن هستید.

3. شکلات شیری

شکلات شیری، شکلاتی است که هنگام تولیدش، شیر به صورت شیرخشک در میان اجزای تشکیل‌دهنده‌اش جای گرفته. البته این مقدار شیر کمکی به تامین کلسیم مورد نیاز بدن نمی‌کند اما افرادی که به پروتئین شیر حساسیت دارند، باید از مصرف آن صرف‌نظر کنند؛ زیرا همین مقدار کم هم می‌تواند برای آنها دردسرساز باشد.

4. شکلات قهوه

این شکلات، شکلاتی است که وقتی آن را از بسته‌بندی خارج می‌کنیم بوی خوش قهوه به مشام‌مان می‌رسد و کافئین موجود در آن برای رفع خستگی (البته به طور موقت) در اواسط روز می‌تواند کمک‌کننده باشد. اما یادتان باشد که در خوردن این شکلات زیاده‌روی نکنید زیرا صرفا دریافت حد متعادلی از کافئین نشاط‌آور است و خوردن بیش از اندازه‌اش می‌تواند محرک و آسیب‌رسان باشد.

5. شکلات مغزدار

نسل جدیدی از شکلات‌ها که با مغزهای درسته فندق، بادام یا بادام زمینی پوشیده شده‌اند، به شکلات مغزدار شهرت یافته‌اند و ارزش غذایی بالاتری، به خصوص برای کسانی که لاغرند و می‌خواهند وزن اضافه کنند، دارند. حتی بچه‌هایی که کم اشتها هستند، می‌توانند در میان‌وعده‌های خود از این نوع شکلات‌ها استفاده کنند اما باید بدانید که این شکلات‌ها پرکالری‌اند و بنابراین نباید تعادل را در مصرف‌شان فراموش کرد.

6. شکلات میوه‌ای

این شکلات‌ها، روکشی روی انواع کشمش یا میوه‌های خشک بوده و گزینه‌ای مناسب برای کسانی هستند که هوس شکلات کرده‌اند اما باید کالری کمتری را دریافت کنند.

افراط شکلاتی!

گاهی ما بیش از مصرف روزانه‌مان شکلات می‌خریم و ممکن است مدتی آنها را در قفسه خوراکی‌هایمان نگه داریم اما شرایطی برای ذخیره این گروه وجود دارد. اینکه دمای نگهداری باید 15 تا 18 درجه باشد، دور از تابش آفتاب قرار گرفته و در ظروف در بسته ریخته شوند و چون جاذب بو هستند در کنار غذاهایی که بوی تندی دارند (مثل قفسه ادویه‌ها) قرار نگیرند. در ضمن، شکلات‌هایی که روکش کاغذی ندارند هم باید به سرعت مصرف شوند زیرا گذاشتن آنها در معرض هوا می‌تواند موجب اکسید شدن چربی‌های اشباع نشده‌ای شود که در آنها به کار رفته است.

7. آب‌نبات و تافی

همیشه باید تافی و آب‌نبات جزو آخرین گزینه‌های انتخابی شما باشند؛ زیرا تنها شکر دارند و کمی اسانس و مواد رنگی. هر چند که همه آنها در مقادیر مجاز به این نوع محصولات اضافه می‌شوند اما چسبندگی این خوراکی‌ها بیشترین آسیب را به دندان‌ها وارد می‌کند؛ به خصوص اگر بلافاصله پس از مصرف، مسواک نزنید

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » ادمیــن ( سه شنبه 89/9/30 :: ساعت 8:34 عصر )

»» خطرهایی پنهان در منزل شما

از عوارض سنگ ساختمان تا مخاطرات لوله خروجی هوا

وقتی از شاخص‌های سلامت در منازل مسکونی صحبت می‌شود، موارد زیادی به ذهن خطور می‌کند؛ مواردی که شاید اکثر سازندگان و مصرف‌کنندگان در این فضاها، آنها را در نظر می‌گیرند اما مواردی نیز وجود دارد که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد....

این عدم توجه، نه به دلیل اهمیت نداشتن این موارد و نه به دلیل عدم تمایل مصرف‌کنندگان به حفظ سلامت است؛ بلکه دلیل اصلی آن عدم آگاهی مردم از موارد خطر آنهاست. به عنوان نمونه، کمتر کسی از این موضوع آگاهی دارد که سنگ‌های به‌کار برده شده در نمای بیرونی و تزیینات داخلی ساختمان می‌تواند در سلامت ساکنان آن نقش داشته باشد و کمتر کسی از آثار زیانبار برخی لوله‌های خروجی هوا در محیط‌هایی مانند آشپزخانه اطلاع دارد.

گرانیت

یکی از موارد آلودگی اجزای ساختمانی که متاسفانه هر روز موارد استفاده از آن بیشتر می‌شود و نظارتی نیز بر آن صورت نمی‌گیرد، بحث سنگ‌های گرانیت است. سنگ‌های گرانیتی به دلیل فلزاتی که در ترکیب خود دارند از قبیل پتاسیم، اورانیوم و کوریوم از استحکام و زیبایی خاصی برخوردارند و به همین دلیل در ساختمان‌ها از آن استفاده می‌شود.

اولین مشکل این سنگ‌ها در نمای ساختمان این است که به دلیل انبساط و انقباض‌های مکرر، چسبندگی خود به ملاط و سیمان را از دست می‌دهند و هر لحظه احتمال ریزش دارند. فلزات موجود در این سنگ‌ها در برابر گرما و سرما انقباض و انبساط بیشتری پیدا می‌کنند و استفاده از آنها در نمای ساختمان می‌تواند برای افراد ایجاد خطر کند. البته مشکل سنگ‌های گرانیت تنها به این مورد ختم نمی‌شود. استفاده از این نوع سنگ‌ها داخل ساختمان نیز می‌تواند برای ساکنان آن بسیار خطرناک باشد. در کشورهای اروپایی و آمریکا، غشای سنگ‌های گرانیتی‌ای که از آنها در ساختمان‌ استفاده می‌کنند، بسیار نازک است. علاوه بر این، پیش از استفاده از این سنگ‌ها در بناها، تحت یک فرآیند فرآوری، میزان تشعشعات فلزاتی مثل اورانیوم و کوریوم کم می‌شود. متاسفانه ما در کشور هنوز این فرآوری را انجام نمی‌دهیم. نبود این فرآوری باعث می‌شود گاز رادونی که از اغلب این سنگ‌ها متصاعد می‌شود اگر بیش از میزان 4 پیکوکوری باشد، خطرات جدی در انسان ایجاد کند. متاسفانه در بیشتر مکان‌هایی که ما از سنگ‌های گرانیتی به خصوص انواع تیره آن استفاده می‌کنیم، غلظت گاز رادون بیش از این مقدار است.

در مکان‌هایی مثل بیمارستان‌ها، مهدکودک‌ها، بانک‌ها و در کل جاهایی که مردم برای مدت طولانی در مجاورت این سنگ‌ها قرار می‌گیرند، حتما باید سنجش تشعشعات زیان‌آور این سنگ‌ها انجام شود که البته این کار انجام نمی‌شود. این مشکلی است در حال حاضر در اکثر محیط‌های مسکونی ما وجود دارد و مرجع خاصی نیز برای بررسی آن وجود ندارد. تفاوت دیگری که در استفاده از گرانیت در ساختمان‌ها در کشور ما با کشورهای اروپایی وجود دارد این است که آنها بیشتر از سنگ‌های گرانیت مصنوعی برای ساختمان‌ها استفاده می‌کنند که فاقد تشعشات مضر برای انسان هستند.

فرآورده‌های آزبستی

ذرات آزبست همواره به‌صورت معلق در هوا وجود دارد و به دلیل شکل مولکولی سرنیزه‌ای با ورود به ریه، در آن باقی می‌مانند و باعث ایجاد سرطان در انسان می‌شوند. در اروپا اگر کارخانه‌ای با استفاده از این مواد، محصولاتی را تولید کند جریمه‌های سنگین و مجازات‌های مختلف برای آن در نظر می‌گیرند. در ایران نیز طبق قانون از تاریخ دوم مرداد 1379 هرگونه استفاده از فرآورده‌های آزبستی در کشور ممنوع شده است ولی متاسفانه عدم حمایت و نظارت لازم درباره این موضوع موجب شده تا استفاده از این ترکیبات در منازل هر روز بیشتر شود به طوری که در حال حاضر در ساختمان‌های ما انواع فرآورده‌های آزبستی وجود دارد.

یکی از فرآورده‌های آزبستی مورد استفاده در ساختمان‌ها، لوله‌های آزبستی است. لوله بخاری، لوله‌های خروجی تهویه (ونت) سرویس‌های بهداشتی و لوله‌های ونت هود آشپزخانه که در قدیم از جنس فلز، پلاستیک یا سیمان بود، امروز در بیشتر موارد جای خود را به فرآورده‌های آزبستی داده است. یعنی با این کار محیط منازل و هوای آن، همواره مملو از آزبست است که آسیب‌ها و خطرات آن برای انسان ثابت شده است. از دیگر فرآورده‌هایی که دارای آزبست است و در ساختمان‌ها به کار می‌رود، ورق‌های آزبستی است که برای پوشش سقف‌های سبک پارکینگ‌ها، سقف‌های کاذب روی بالکن و بام، اتاقک‌ها با نام ایرانیت به کار برده می‌شود. غیراز این موارد، کاربرد دیگری از ترکیبات آزبستی در ساختمان‌های مسکونی، ورق‌های آزبستی‌ای است که در نماهای داخلی و خارجی ساختمان استفاده می‌شود. این نماها که به رنگ‌های مختلف در ساختمان‌ها برای زیبایی به‌کار می‌روند، همگی ترکیبات آزبستی هستند و برای سلامت ساکنان این منازل خطر دارند. ترکیبات کنیتکس نیز که در فضای داخلی بسیاری از منازل، هتل‌ها و اماکن عمومی به‌کار گرفته می‌شود، از مشتقات آزبست است.

بلکا، رومالین، رولکس

در سال‌های اخیر، استفاده از این پوشش نیز در دیوارهای منازل و ساختمان‌های مختلف کاربرد فراوانی پیدا کرده است. تولیدکنندگان این محصول ادعا می‌کنند که در این فرآورده از ترکیبات آزبستی استفاده نشده و این محصول با استفاده از ضایعات کارخانه‌های تولید نخ تولید می‌شود. اگر چه صحت این ادعا نیز هنوز به‌طور کامل ثابت نشده ولی در این صورت هم استفاده از این ترکیبات در منازل نمی‌تواند کار چندان درستی باشد. بسیاری از خانواده‌ها به دلایل مختلف از جمله نصب آسان، قیمت کم و ایجاد حالت اکوستیک در منازل به سمت استفاده از این فرآورده‌ برای پوشش دیوارهای داخلی رفته‌اند.

مشکل اساسی این ترکیبات این است که ذرات معلق ضایعات نخ همواره در هوای این فضاها وجود دارد. این مساله برای مبتلایان به آسم، خانم‌های باردار، سالمندان، کودکان، افرادی که دارای مشکلات تنفسی هستند و همچنین برای کسانی که جراحی‌های باز داشته‌اند، ایجاد مشکل می‌کند. از سوی دیگر سطح این ترکیبات روی دیوار دارای برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های کوچک و بزرگ است که می‌تواند مقادیر زیادی از میکروب‌ها، آلودگی‌ها و عوامل بیماری‌زا را در خود جا دهد که این موضوع نیز با بحث خانه‌های سلامت‌محور مغایرت دارد. متاسفانه استفاده ناآگاهانه از این فرآورده‌ها به حدی بوده که امروز مشاهده می‌کنیم حتی در برخی بیمارستان‌ها هم از این محصولات برای پوشش دیوارها استفاده می‌شود که سلامت افرادی را که در آن محیط فعالیت می‌کنند دچار مخاطره می‌کند.

لوله‌های چند لایه

یکی دیگر از مواردی که در منازل با سلامت افراد در تناقض است ولی مورد غفلت واقع می‌شود و هنوز کسی به‌طور واضح آن را مورد بررسی قرار نداده، استفاده از لوله‌های چندلایه برای سیستم لوله‌کشی آب شرب منازل است که در حال حاضر با نام‌های تجاری متنوع و مختلفی به بازار عرضه می‌شوند. این لوله‌های چندلایه دارای تاییدیه‌های معتبری از اروپا هستند و در بیشتر منازل مسکونی در اروپا نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. حتی سی‌دی‌های آموزشی اتصالات این لوله‌ها هم اکثرا در کشورهای اروپایی تهیه شده‌اند. البته یک نکته در این میان وجود دارد که شاید از نظر تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان این محصول دور مانده باشد و آن این است که شبکه آب شهری کشورهای اروپایی، برای مصرف آشامیدنی نیست.

این موضوعی است که شاید در صنایع ما مورد پسند فعالان این حوزه قرار نگیرد ولی حتی با یک امتحان ساده می‌توان به این موضوع پی برد. برای این کار می‌توان حدود یک متر از این لوله‌ها را از دو طرف محدود کرد و داخل آن، آب ریخت و برای مدت یک هفته در معرض نور خورشید قرار داد. خواهیم دید که در این مدت در این لوله‌ها جلبک رشد کرده است. درواقع این لوله‌ها برای استفاده در شبکه آب آشامیدنی سلامت‌محور نیست و هنوز این محصول در کشورهای اروپایی و آمریکا برای مصرف آشامیدنی مورد تایید قرار نگرفته است. تا امروز هیچ جایگزین مناسبی برای لوله‌های فلزی برای انتقال آب آشامیدنی پیدا نشده و استفاده از این لوله‌های چندلایه تنها به دلیل صرفه اقتصادی توجیه‌پذیر است.

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » ادمیــن ( سه شنبه 89/9/30 :: ساعت 8:29 عصر )

»» باور غلط درباره شامپوها مربوط به موضوع » بهداشت فردی

از زمانی که اولین تولیدکننده صنعتی شامپو در دهه 1930، این فرآورده را در مقیاس کوچک تولید نمود تا زمان حال که این محصول پرفروش‌ترین محصول بهداشتی شده است، زمان زیادی می‌گذرد. با این وجود در مورد شامپو باورهای غلطی وجود دارد که بسیاری از آنها ناشی از تبلیغات شرکت‌های تجاری است.

1. تاثیر شامپوها با آب گرم افزایش پیدا می‌کند.

بسیاری از افراد عادت دارند سر خود را با آب گرم بشویند و معتقدند این کار چربی موها را تمیزتر کرده و شامپو نیز بهتر کف می‌کند. اما این باور تا حد زیادی نادرست است.

بهتر است قبل از مصرف شامپو، موها را با آب ولرم بشویید. هنگام آبکشی موها، ابتدا با آب گرم و در انتها با آب ولرم و حتی سرد موها را بشویید تا منافذ غدد چربی پوست سر بسته شوند. این کار موجب می‌شود تا موها دیرتر چرب شوند. استفاده از آب گرم به تنهایی توصیه نمی‌شود.

2. شستشوی مو هرچه بیشتر، بهتر

برخی معتقدند باید هر روز موهایشان را شامپو بزنند. برخی نیز معتقدند هفته ای یک بار شامپو بزنند. در حقیقت فاصله شامپوکردن موها بستگی به نوع مو دارد. به طور کلی مواد شوینده برای زدودن چرک و آلودگی‌های محیطی و ترشحات چربی و غدد عرق استفاده می‌شود.

اگر موهایتان زود کثیف و چرب می‌شود، دفعات شستشو را می‌تواند افزایش دهید، اما باید به خاطر داشته باشید که شستشوی زیاد همراه با شانه زدن، موجب شکستگی موها می‌شود. در مورد موهای چرب، حداکثر هفته‌ای 3 بار شستشو با شامپوی مخصوص موی چرب توصیه می‌شود.

به خاطر داشته باشید غلافی که به طور طبیعی دور مو وجود دارد، همراه مقداری چربی که از غدد چربی پوست سر ترشح می‌شود، مانند لایه‌ای روی ساقه مو را گرفته و مانع تبخیر آب در ساقه مو می‌شود. اگر این غلاف آسیب ببیند، قدرت نگهداری آب کم و در نهایت مو خشک و شکننده می‌شود که یکی از علت‌های مهم آن شستشوی زیاد و مصرف مواد شوینده نامناسب است.

3. شامپوها هرچه قوی‌تر، بهتر

هرچند شامپوهای قوی موهای چرب را بهتر تمیز می‌کنند، اما مصرف آن در درازمدت به هیچ وجه توصیه نمی‌شود. چنانچه مو و پوست سرتان چرب باشد، بهتر است از شامپوی گیاهی استفاده کنید، چون شستشوی مرتب مو با شامپوهای قوی و شیمیایی به موی سر آسیب می‌رساند. به یاد داشته باشید یک شامپو باید قدرت پاک کنندگی ملایمی‌ داشته باشد. شامپویی که کل چربی موها را بزداید، شامپوی مطلوبی نیست.

4. شامپوهای ویتامینه، مو را تقویت می‌کنند

تمام کسانی که از شامپوهای ویتامینه یا تقویت کننده استفاده می‌کنند، از پانتنول در داخل شامپو استقبال می‌کنند. این ویتامین، به عنوان حالت دهنده و نرم‌کننده در شامپوها، اسپری مو و حالت دهنده‌های مو مصرف فراوانی دارد. در فرآورده‌هایی که به منظور مراقبت از مو تولید می‌شوند، پانتنول میزان آب ساقه مو و در نتیجه الاستسیته آن را افزایش می‌دهد. پانتنول می‌تواند از مناطق فاقد کوتیکول وارد ساقه مو شود و حالت پذیری، درخشش و نرمی‌مو را افزایش داده و از الکتریسیته ساکن آن بکاهد. با تمام این خواص مثبت، پانتنول تاثیری بر افزایش ضخامت مو به طور دایم ندارد. در واقع به علت جذب آب توسط این ویتامین، موها قدری ضخیم‌تر به نظر می‌رسند که البته پس از مدتی از بین می‌رود.

حتی به گفته بسیاری از متخصصان، تقریبا تمامی ‌ویتامین‌ها برای رشد موها ضروری هستند، اما باید بدانید:

- بسیاری از ویتامین‌ها که نام آنها روی شامپوها درج می‌شود، اصولا به داخل مو نفوذ نمی‌کنند و ذکر نام آن ها صرفا یک نوع تبلیغ تجاری محسوب می‌شود و استفاده از این ویتامین ‌ها هیچ تاثیری روی موهای شما نخواهد داشت.

- حامل‌های ویتامین باید طوری باشند تا ویتامین بتواند فعالیت خود را حفظ کند و از طرفی نباید با ویتامین ترکیب شود یا آن را غیرفعال یا تجزیه کند. همچنین باید شرایط نفوذ ویتامین به مو را فراهم کند. در طول ساخت، در بسته‌بندی نهایی و در طول مصرف، باید ویتامین در فرم فعالش باقی بماند. مهم تر از همه این‌که، ویتامین باید به بافت هدف خود برسد. این شرایط سخت تولید باعث شده بسیاری از شامپوها و محصولات آرایشی و بهداشتی مربوط به مو که ادعای ویتامینه بودن می‌کنند، در حقیقت خالی از ویتامین موثر باشند.

5. شامپوهای تقویتی باعث رشد مو می‌شوند

شامپوهای تقویتی موجب رشد مو نمی‌شوند و این باور یکی از رایج‌ترین باورهای غلط در مو و شامپو است که سالانه در تمام دنیا موجب فروش میلیون‌ها شامپوی تقویتی موی سر می‌شود، زیرا شامپوهای تقویت کننده ملکول‌های بزرگی دارند که جذب پوست سر نمی‌شوند. در عین حال، این شامپوها مانند لایه ای روی ساقه مو را می‌پوشانند و باعث ترمیم آسیب‌های آن می‌شوند، اما بر رشد مو تاثیری ندارند. حتی اگر رشد مو کم است علت آن شامپو نیست، چون بزرگ‌ترین خاصیت یک شامپو تمیز کنندگی موست و بزرگ‌ترین آسیبی که ممکن است موها دیده باشند آسیب‌دیدگی به علت استفاده از رنگ‌های مو و دکلره کردن و ... است که برای این کار هم شامپوهای مخصوصی وجود دارد.

6. بعضی شامپوها جلوی ریزش مو را می‌گیرند

بسیاری از مردم شامپوهای گران‌قیمت ویتامینه را برای جلوگیری از ریزش مو می‌خرند. در حالی که استفاده از شامپوها و لوسیون‌های حاوی ویتامین‌ها اصولا تاثیری در جلوگیری از ریزش مو ندارند و پس از شستشو با آب نیز تقریبا از دست می‌روند، بنابراین افزودن این ها به مواد شوینده ارزش چندانی ندارد.

ویتامین‌ها به ویژه ویتامین‌های C و E خاصیت ضد رادیکال‌های آزاد را دارند و در سطح پوست اگر به حالت ثابت باقی بمانند، می‌توانند تا اندازه‌ای در پیشگیری از آسیب‌های پوستی در مقابل نور آفتاب موثر باشند، ولی روی موهایی که فاقد خواص پوست زنده هستند، چنین اثراتی ندارند.

اکثر شامپوهایی که تحت عنوان جلوگیری از ریزش مو با قیمت‌های گزاف فروخته می‌شوند، در واقع شامپوهای بسیار ملایمی‌هستند که به ساقه مو آسیب نمی‌رسانند و به نوعی ساقه موهای باقی‌مانده را محافظت می‌کنند.